PLANmakers aan het woord
Verbinding tussen hart en hoofd
|
|
De podia zijn leeg, de makers thuis.
Geen agenda bomvol met speeldata, maar het woord aan de makers van PLAN.
|
|
|
‘Ik wilde immers alleen dat trachten te leven wat uit mijn binnenste opwelde.
Waarom was dat zo moeilijk?’
|
|
"De schrijver Hermann Hesse schreef dit in zijn boek Demian in 1919. Hesse zocht zijn hele leven naar verbinding tussen hart en hoofd, tussen het ik en de wereld. Net als wij. Hier. Nu.
Ik verlang naar een theatraal ritueel in het hier en nu, waarin de speler de toeschouwer werkelijk kan ontmoeten. Ik zoek naar hoe ik de verbinding van de speler met de theatrale bronnen op zo’n persoonlijke manier kan delen met de toeschouwer, dat er niet langer toegeschouwd wordt, maar mee gemaakt."
|
|
|
Als gastredacteur van deze nieuwsbrief geeft Marijn Graven uitgebreid antwoord op al onze vragen. Marijn wordt sinds 2017 ondersteund door PLAN. Zij maakt intieme, aansprekende voorstellingen vol verhalen die tegelijk persoonlijk en universeel zijn. Samen met haar acteurs en het publiek gaat zij op zoek naar antwoorden op grote en kleinere levensvragen, bijgestaan door een breed scala aan historische figuren en fictieve personages. Op 20 maart zou haar nieuwste voorstelling A MA ZON EN in première gegaan zijn tijdens Festival Cement. Naar een nieuwe datum wordt gezocht.
|
|
|
In de krant van vandaag wordt morgen de vis verpakt
|
|
|
Gevraagd naar hoe ze er voor haarzelf achterkomt wat een klassieker nodig heeft om deze weer relevant en fris te maken voor onze tijd, antwoordt Marijn:
|
|
"De krant gebruik ik bij voorkeur niet om mijn werk aan te verbinden; ‘In de krant van vandaag wordt morgen de vis verpakt.’ vind ik een leuk spreekwoord. Ik kom er voor mezelf achter wat een klassieker nodig heeft om ‘m nu te kunnen ensceneren als mijn hart letterlijk even overslaat bij een idee, door een rilling die ik krijg, of een kort gevoel van euforie. En dan daarop te durven vertrouwen.
Het gaat trouwens ook vaak andersom, dan ben ik met een speler in gesprek en duikt bij zijn of haar persoonlijke verhaal ineens in mijn hoofd een toneelklassieker of roman op die ik aan die specifieke speler of spelers wil koppelen. Of ik droom erover."
|
|
|
Lex Bohlmeijer in gesprek met...
|
|
Op een bijzondere plek in Brabant, waaraan voor een maker speciale herinneringen kleven, strijken we neer. Lex bevraagt namens PLAN de zin en het maken, het verleden, het heden en de toekomst.
Interview: Lex Bohlmeijer I Regie, camera & montage: Branded Cinema I Concept, redactie & redactie: Dirk Verhoeven, Eugenie Verschuren I Muziek: Mathijs Leeuwis - Col du Madeleine & L'lzoard
|
|
SANNE NOUWS
Na vier jaar ondersteuning in haar ontwikkeling door PLAN talentontwikkeling Brabant, stroomt Sanne Nouws in 2020 uit. Als afscheid praat Lex Bohlmeijer met haar over stilte, veelheid, vroeger, nu en de toekomst.
|
|
|
|
THE100HANDS
Jasper Džuki Jelen & Mojra Vogelnik-Škerlj vormen samen The100Hands. 2020 is het vierde jaar waarin zij zich onder PLAN ontwikkelen. Lex Bohlmeijer maakt de balans op en praat met het duo over dans, cultuur, natuur en OER.
|
|
|
PLANmakers @ Cement in Isolement
|
|
|
Festival Cement, dat jaarlijkse ruim baan geeft aan de nieuwste generatie theatermakers en choreografen, kon dit jaar niet doorgaan. Met plezier maakte het festival een online troostversie, Cement in Isolement. Veel PLANmakers zouden hun werk op het festival tonen. Bekijk hieronder de bijdragen die zij leverden aan de online editie:
|
|
DOORGEEFVRAAG
Elke nieuwsbrief beantwoordt de maker die nu gastredacteur is, een vraag die zijn voorganger hem stelde.
|
|
Michiel Deprez vroeg aan Marijn Graven:
Wat is of zijn je plan B('s), m.a.w. wat word je als je geen kunstenares/theatermaker meer kan zijn?
Het antwoord van Marijn:
"Vlak voordat ik aan de Amsterdamse Regie Opleiding begon liet de toenmalige artistiek leider ons het boek True and False van David Mamet lezen, dat eigenlijk meer gaat over acteren dan over regisseren. Maar deze zin heb ik stevig in mijn oortjes geknoopt.: “Those with “something to fall back on” invariably fall back on it. They intended to all along. That is why they provided themselves with it.” Eigenlijk is er dus geen plan B. Al denk ik op moeilijkere dagen wel eens ‘misschien zou ik yogadocent kunnen worden, dat zou het leven zoveel overzichtelijker maken…’ Ook verlang ik er soms naar om me voorgoed terug te trekken in een klooster, of in de natuur te gaan wonen. Maar vooralsnog denk ik dat het worden van yogadocent of kloosterling het verleggen van de innerlijke angst is naar een andere uitingsvorm en dus weinig oplost, haha."
Marijn Graven wil graag van onze volgende gastredacteur Bram van Helden weten:
"Bram, toen ik een tijdje geleden Botanical Wasteland van Boogaerdt/VanderSchoot zag dacht ik aan jouw werk Plasticville. Zag jij BW ook en wat was je ervaring?
Zag je BW niet, dan doorgeefvraag 2: Wat is het ultieme Niets voor jou?"
|
|
|
|
|
|
|
