Maxime Dreesen geeft een krachtige twist aan seks & schaamte

Theatermaker Maxime Dreesen wil vanuit de slaapkamer de straat op, want seks kan in diens visie ook een activiteit zijn die publiekelijk plaatsvindt met meerdere mensen tegelijkertijd. ‘We leren aan dat seks iets is wat je één op één doet in je bed en dat het heel privé is,’ legt Dreesen uit. ‘Maar je hoeft je niet te verstoppen in de slaapkamer met één persoon. Plezier en genot kun je ook collectief ervaren.’

Interview met Maxime Dreesen voor PLAN Talentontwikkeling Brabant
Tekst: Mina Etemad

Dreesen bedoelt niet dat we allemaal orgies moeten gaan hebben, al mag dat wel als we willen. ‘Ik verlang naar een toekomst die veel spontaner is dan de wereld nu en waar we elkaar meer intimiteit en plezier bezorgen, ook door plekken buiten op te zoeken die verschillende prikkels geven, zoals bossen, parken of sauna’s.’ Niet alleen maar grote groepsekssessies dus, maar wat dan nog meer? ‘Je gaat bijvoorbeeld met een groep mensen naar een bos en verstopt je. Je ziet anderen in de verte en probeert elkaar te vinden. De spanning van het zoeken naar elkaar kun je meenemen in seksuele opwinding.’

Het gaat Dreesen er dus om dat we meer mogelijkheden zien voor seksualiteit dan het standaardbeeld van een koppel dat onder de dekens kruipt. Het verrijkt je leven als je meer vormen van seksualiteit kent, vindt Dreesen.

Kralenketting van stijlen
In diens werk toont die allerlei mogelijkheden voor zulke seksuele bevrijding, waarvoor die op het podium allerlei vormen gebruikt: drag, muziek, dans, tekst. ‘Echt een kralenketting van stijlen.’ Want misschien kan iemand zich beter verhouden tot de bewegingen van het lichaam en verleiding vinden in dans. Voor iemand anders kan het meer in het woord zitten en in hoe je taal gebruikt om te communiceren wat je fijn vindt. Weer een ander voelt zich misschien aangetrokken tot drag omdat je een ander personage aanneemt waardoor je je seksualiteit een andere twist kunt geven.

De voorstelling waar die nu aan werkt vertrekt vanuit cruising. Dreesen: ‘De meest gangbare definitie van cruisen is seks zoeken op openbare plekken. De metaforische definitie is dat je ronddwaalt en in een web van onverwachte ontmoetingen terechtkomt.’ Cruisen wordt nu vooral gedaan door homomannen op homo-ontmoetingsplekken, maar Dreesens missie is dat iedereen naar een strand of park kan gaan en daar seksueel plezier kan beleven, zonder zich onveilig of gegeneerd te voelen.

Hoe de voorstelling, die Peekaboo gaat heten en in januari 2025 in première zal gaan, er precies uit komt te zien weet Dreesen nog niet. Wel zal die voor het eerst met professionele acteurs werken – tot nu toe was Dreesen vooral in soloperformances te zien, waarvoor die ook andere makers uitnodigde. Ook maakte die een protestperformance met jongeren tussen de 16 en 21 jaar over de strijd voor vrijheid binnen seksualiteit en gender.

Een terugkerend element in diens werk is het alter ego Tabooboo, een figuur die schaamte niet als zwakte heeft, maar als kracht. Als een soort van dragperformance belichaamt Dreesen die andere kant van henzelf, al verandert die nauwelijks van uiterlijk – slechts twee rode blush-cirkels op diens gezicht signaleren dat die op dat moment Tabooboo is. ‘Tabooboo zingt en danst om totaal vrij te kunnen zijn en wil andere mensen bevrijden van schaamte’, aldus Dreesen.

Solar-anus
Dat alter ego doet of zegt dingen die Dreesen zelf niet altijd durft. Tijdens een performance slikte Tabooboo bijvoorbeeld eens een denkbeeldig lichtje in en vertelde het publiek hoe dat lichtje een reis aflegde door diens lichaam tot het uit diens anus naar buiten kwam. ‘Langzaamaan kwamen er dan zogenaamd lichtstralen uit me, alsof ik een solar-anus werd die iedereen verblindt. Op een zachte en lieve manier – zonder naakt te zijn of mensen te shockeren – liet ik mensen hun aandacht brengen naar een plek die vaak in het donker zit. Wat gebeurt er als je je die plek voorstelt als een mooie, warme zon?’

Nadat die met Peekaboo heeft getoerd, wil Dreesen zich met Tabooboo wagen aan een muziekalbum. ‘In mijn solovoorstellingen maakte ik al muziek en heb daar enorm veel plezier uit gehaald.’ Dat wil die verder verkennen in een aantal nummers, vertrekkend vanuit hyperpop, gemixt met musical, techno en pianoballades.

Binnenkort gaat Dreesen vijf demo’s opnemen met vijf artiesten die verschillende muziekgenres beheersen. ‘Met elk van die artiesten ga ik een gesprek aan over wat er taboe is voor hen om zo tot een gezamenlijk verhaal of onderwerp te komen.’ Het maakproces moet nog beginnen, hoe de songs zullen klinken is nog een verrassing. Maar net zoals in diens andere werk zal speelsheid, seksualiteit en de wens om nieuwe manieren van samenzijn te ontdekken een rol spelen.

Foto’s: copyright PLAN-portret Maxime Dreesen door Niels Vinck.