Menu

Interview met Plankton in NRC
PLAN

Op 9 september ging de nieuwste voorstelling van Plankton in première. ‘ Er rent een berg voorbij’ toert t/m januari 2025 langs de theaters. NRC sprak met de makers Sonja van Ojen en Hendrik Kegels:

‘Er is al zoveel theater over identiteit’

De wereld waarmee Plankton de ‘fantasiespier ’ van hun toeschouwers traint, is er dus een waarin de mens nadrukkelijk níet boven z’n omgeving staat. „De westerse mens is in de afgelopen eeuwen alles wat geen mens is als gebruiksvoorwerp gaan beschouwen”, zegt Van Ojen. „In onze voorstellingen draaien we het om: we zijn als acteurs dienstbaar aan de omgeving, aan het decor. De achtergrond wordt de voorgrond.” Hendrik Kegels: „In Er rent een berg voorbij zitten we letterlijk achter de decorstukken.”

Lees het hele interview hier.Plankton - Er rent een berg voorbij - foto Kurt van der Elst


Ontmoet de makers

Steun Festival Cement!
PLAN

Het gaat al genoeg over voetbal deze EK-weken, so let’s not go there, maar toch: ook PLAN is een elftal. Afgelopen week kreeg het netwerk voor talentontwikkeling in de podiumkunsten het goede nieuws dat het de komende vier jaar is opgenomen in de Basisinfrastructuur (BIS).

Maar! Het netwerk kan alleen zo sterk werken – en gewaardeerd worden door commissies – dankzij de duurzame samenwerking tussen de 11 trouwe partners.

We vragen nu je steun voor onze speler & partner van het eerste uur Festival Cement wiens voortbestaan op de tocht staat. Na een toekenning van het Fonds Podiumkunsten volgde het slechte nieuws van de Provincie Noord-Brabant. Ondanks een positieve beoordeling door de adviescommissie, besloot de provincie om Festival Cement geen budget toe te kennen vanwege een groot tekort hieraan binnen de subsidieregeling Professionele Kunsten.

Niet alleen Cement is de dupe van een schrijnend tekort aan middelen, maar vele makers en instellingen, zoals de eerder aan PLAN verbonden makers House of Nouws, The100Hands en Katja Heitmann.

Het festival beraadt zich op de reactie richting de provincie. Help het festival in verdere stappen. Steun Cement! Zoek ze online op en stuur hartjes, kreten, deel hun bericht.

PLANs elftal = Festival Cement, DansBrabant, Podium Bloos, United Cowboys, Het Zuidelijk Toneel, Verkadefabriek, Theater De Nieuwe Vorst, Parktheater Eindhoven, Theaterfestival Boulevard, Theater Artemis, Festival Circolo.

Ontmoet de makers

Podiumkunstennetwerk beloond met ontwikkelplek in Basisinfrastructuur (BIS)
PLAN

Vandaag werd bekend dat PLAN Brabant opgenomen is als één van de 16 ontwikkelplekken in de BIS voor de periode 2025-2028. PLAN is het netwerk voor talentontwikkeling bestaande uit elf Brabantse podiumkunstinstellingen die gezamenlijk nieuwe makers van theater, dans en circus meerjarig ondersteunen. De toekenning is een bevestiging van waar de partners sinds 2013 zo zorgvuldig aan gebouwd hebben. Tegelijkertijd wordt de feestvreugde getemperd door de radicale keuzes die gemaakt zijn bij het Fonds Podiumkunsten waardoor PLANpartner DansBrabant en uitgestroomde PLANmakers als Katja Heitman, The100Hands en Sanne Nouws buiten de boot vallen.

De Raad voor Cultuur over PLAN in haar advies: “De raad vindt het veelbelovend dat PLAN buiten de klassieke kaders denkt en kiest voor op de persoon gerichte trajecten voor elke maker voor een periode van drie jaar. De raad ziet PLAN als een belangrijk scharnierpunt tussen de kunstvakopleidingen in de regio Brabant en de praktijk.”

Al in 2017 bij het verwerven van landelijke financiering werd gezegd “dat PLAN erin slaagt een voorbeeld te zijn voor de rest van Nederland op het gebied van talentontwikkeling door bestaande instellingen”. PLAN werkt met elf partners vanuit vier steden lokaal, in de regio, landelijk en internationaal. Bij PLAN is plek voor danstalent, voor theatertalent, voor circustalent, en voor alle interdisciplinaire tussenvormen. De veelzijdigheid van PLAN en de verschillende expertises van de partners passen bij een generatie makers die wil experimenteren met verschillende disciplines, speelruimtes en publieksbenadering.

Met trajecten op maat hebben tot nu toe makers als Katja Heitman, Eva Line de Boer, Simon Bus, Bram van Helden, Elias De Bruyne en Piet Van Dycke drie jaar kunnen werken binnen PLAN. PLAN geeft groot eigenaarschap aan de maker en steunt meerjarig financieel en met een – door de maker gekozen – mentor, het hele PLAN netwerk en de mede-PLANmakers. 

De honorering binnen de BIS garandeert de makers van PLAN continuïteit en kwaliteit van hun ontwikkelomgeving. Naast het produceren van voorstellingen bieden de trajecten van PLAN volop kansen voor presentatie, residenties, onderzoek, verdieping en het verkennen van persoonlijk leiderschap. Daarnaast is er een speciale programmalijn ontworpen die gaat over Publiek&Context.

De komende vier jaar zullen makers als King Sisters (mentor: Festival Cement), Anthony van Gog (mentor: DansBrabant), Anna Verkouteren Jansen (mentor: Podium Bloos), Alesya Dobysh (mentor: DansBrabant), Maxime Dreesen (mentor: Theater De Nieuwe Vorst) en Arjuna Vermeulen (mentor: Theaterfestival Boulevard) kansen krijgen om te bouwen aan hun artistieke signatuur, netwerk en organisatie.

Foto: Euhm… in vijf bedrijven door Elias De Bruyne, copyright Kurt Van der Elst


Ontmoet de makers

Plankton genomineerd voor Grünschnabel prijs
PLAN

Het makersduo Plankton, bestaande uit Sonja van Ojen en Hendrik Kegels, is met de voorstelling Om de hoek woont een struik genomineerd voor de Zwitserse Grünschnabel-Preis. Ze zijn daarmee één van de vijf genomineerden.

Tijdens het 16e Figura Theater Festival 2024 in Baden zal de regeringsraad van het kanton Aargau voor de elfde keer deze internationale prijs voor jong poppentheater ter waarde van 10.000 Zwitserse franken uitreiken. De prijs bekroont een jong theatergezelschap dat aan het begin van zijn professionele carrière staat en op een artistiek onafhankelijke en uitmuntende manier werkt met expressieve vormen van poppen- en objecttheater.

Genomineerden voor de “Grünschnabel 2024” zijn: Feikes Huis / Plankton (NL) met Om de hoek woont een struik, kapunkt. (stock+walther+schaper) (DE) met Schlafstadium N, Moritz Praxmarer (CH) met The Story of Larry, Annina Mosimann & Fernando Munizaga (CH/CHL) met Mycelium – A Nourishing Community, Théâtre Gudule (FR) met Santa Pulcinella.

Op 22 juni wordt de winnaar bekendgemaakt.

Over Om de hoek woont een struik
In Om de hoek woont een struik brengen theatermakers Sonja van Ojen en Hendrik Kegels een zelfgebouwde miniatuurstad tot leven. Niet de mensen, maar de Esdoorn, de Lantaarnpalen, het Openbare Toilet, de Schoorsteen, de Kevers onder de tegels en de Kiosk op het plein spelen de hoofdrol.
De dag breekt aan, een vuilnisbak waait om, een plastic zakje raakt verstrikt in de takken van een boom, een duif poept op het standbeeld, de krokussen gaan open.
Deze fantasievolle en woordeloze voorstelling wordt begeleid door een filmische soundtrack van Frederik de Clercq (Studio Ree).

Om de hoek woont een struik was één van de drie winnaars van de BNG Bank Theaterprijs 2020 en werd geselecteerd voor Het Nederlands Theater Festival 2021.
Om de hoek woont een struik is een coproductie met Feikes huis, Festival Cement, Plankton en Makershuis Tilburg.

Over Plankton
Sonja van Ojen en Hendrik Kegels maken beeldend theater voor alle leeftijden. Hun werk is beeldend, absurdistisch en speels. Ze studeerden allebei af aan de performance-opleiding van de Toneelacademie Maastricht. Samen maakten ze ook de voorstellingen Phantom Island, Microlepidoptera, Het Donker en onlangs ging Er rent een berg voorbij in première. Het duo is verbonden aan Feikes Huis, PLAN Talentontwikkeling Brabant, Stip Theaterproducties en Festival Cement.

Om de hoek woont een struik – foto Bas de Brouwer


Ontmoet de makers

Timo Tembuyser over de erotiek van muziek
PLAN

‘Ik denk dat samen zingen misschien wel de meest activistische daad is die er is, omdat het gaat over jezelf verliezen in zekere zin. In een goed koor hoor je jezelf niet meer. Je geeft je stem samen met anderen en er gebeurt iets in die samensmelting van stemmen wat lijven niet kunnen, waardoor je jezelf verliest zonder dood te gaan.’

Van 2021 t/m 2023 werd performer, zanger, componist en theatermaker Timo Tembuyser ondersteund door PLAN. Manu van Kersbergen sprak afgelopen winter met Timo op een besneeuwd (!) pleintje voor de Sint Janskathedraal in ‘s-Hertogenbosch. Het gesprek start bij de kerk en opgroeien in een conservatief kader en gaat vervolgens over het over de grenzen kijken en de erotiek van muziek.

Timo’s nieuwe voorstelling MISSA MAMA NOVA is in de meimaand te zien in Theater Rotterdam (10 mei), Theater De Nieuwe Vorst in Tilburg (29 mei) en op Dag in de Branding in Den Haag (31 mei)


Ontmoet de makers

Drie nieuwe PLANmakers ingestroomd
PLAN

Goed nieuws: drie kersverse PLANmakers zijn sinds 1 januari ingestroomd! Arjuna Vermeulen, Alesya Dobysh en Maxime Dreesen kunnen de komende jaren met steun van het netwerk hun talenten verder ontwikkelen. Heel kort iets over de makers, lees meer over ze op hun gloednieuwe pagina’s.

𝗔𝗿𝗷𝘂𝗻𝗮 𝗩𝗲𝗿𝗺𝗲𝘂𝗹𝗲𝗻 begon met dansen in 2002, waarna Breaking uitgroeide tot een manier van leven. In 2020 danste Arjuna bij Theaterfestival Boulevard in Traces van maker Shailesh Bahoran. Hier ontdekte hij zijn aanleg voor andere dansstijlen, zijn creatieve inzicht en zijn expressieve persoonlijkheid. Na jarenlang als autodidact in de breakdance scene actief te zijn geweest, zette Arjuna zijn zinnen op het theater. lees meer

𝗔𝗹𝗲𝘀𝘆𝗮 𝗗𝗼𝗯𝘆𝘀𝗵 komt uit de (Russische) straat-en club scene, waar ze de liefde voor house dance ontwikkelde – een clubstijl die de nadruk legt op gearticuleerd beenwerk en heavy flow. Ze won prijzen bij internationale battle events als Juste Debout (Parijs) en Summer Dance Forever (Amsterdam). Met haar bewegingstaal brengt Alesya haar voetwerk tot abstracties als ritme, pulsatie, stilte of lichaamsgeluiden. lees meer

𝗠𝗮𝘅𝗶𝗺𝗲 𝗗𝗿𝗲𝗲𝘀𝗲𝗻 is theaterregisseur en performer. Het werk van Maxime behandelt thema’s zoals seksualiteit, plezier, gender, falen en queer activisme. Vanuit (semi-)autobiografische bronnen streeft Maxime vervolgens naar een universeel, activistisch en politiek effect. lees meer

Fotografen: (van links naar rechts) Arjuna door Len van der Pol, Alesya door Kate Lock, Maxime door Lennert Madou.

 


Ontmoet de makers

PLANmakers @ Festival Cement 2024
PLAN

Van 15 t/m 23 maart trakteert PLANpartner Festival Cement weer op een negendaags festival vol spannende voorstellingen. Zo’n 20 jonge makers uit Nederland en Vlaanderen tonen op allerlei plekken in Den Bosch hun werk aan een nieuwsgierig publiek. Zoals elk jaar, is er ook weer veel ruimte voor (oud) PLANmakers. Zin om nieuwe werk te ontdekken? We zien je graag in Den Bosch!

20 maart t/m 22 maart
Bram van Helden / Stichting Stilstaan
Tijd van de dingen

21 maart
Piet Van Dycke / Circumstances
Glorious Bodies

16 maart t/m 19 maart
King Sisters
Close To Harmony

15 maart t/m 18 maart
Plankton
Er rent een berg voorbij

22 maart t/m 23 maart
Simon Bus
Three Studies (for a self-portrait)

22 maart t/m 23 maart
Timo Tembuyser
Missa Mama Nova

 

Kijk voor het complete programma hier.

 

 


Ontmoet de makers

Het luisterend oor van de nieuwe PLAN coördinator
PLAN

Sinds Sander Jongen coördinator is geworden bij PLAN Brabant, gaat hij veel bewuster naar het theater. Laatst zag hij Euhm… in vijf bedrijven van Plan Brabant-maker Elias de Bruyne. Jongen: ‘Het was een beetje een absurdistisch stuk, waarin hij naar het eind toe een soort van droste-effect maakte. Dat was een mooie twist. Als een voorstelling mij op het verkeerde been zet en ik verrast of verwonderd ben, vind ik dat zeker een kwaliteit.’

Interview met Sander Jongen voor PLAN Talentontwikkeling Brabant
Tekst: Mina Etemad

Theater, dans en circus zijn redelijk nieuw terrein voor Jongen – hiervoor lag zijn focus vooral op beeldende kunst. Lange tijd werkte hij als beleidsmedewerker en vervolgens maakte hij de overstap naar docent aan de Academie voor Beeldende Kunsten St. Joost. Daar gaf hij theorielessen en werd hij ook studieleider, waar Jongen vaardigheden als coördineren en organiseren leerde, die nodig blijken in zijn nieuwe functie.

‘PLAN Brabant is oprecht geëngageerd aan jonge makers’, vertelt hij vol enthousiasme. ‘Er zijn veel verschillende partijen in het netwerk, maar allemaal vinden ze het belangrijk om de talenten te ondersteunen met de expertises die ze hebben.’

Uiteraard hoopt hij zelf ook iets bij te dragen aan de organisatie. ‘Een aantal weken geleden hadden we een voordrachtsvergadering, waarbij verschillende organisaties mensen aandragen die we als PLAN Brabant kunnen ondersteunen. Tijdens die vergadering merkte ik op hoe complex zo’n procedure is.’ Het deed hem denken aan hoe hij en zijn collega’s in het kunstonderwijs studenten beoordeelden. Welke criteria neem je, hoe weeg je die? Is ‘goed’ of ‘slecht’ een criterium of laat je dat juist achterwege?

Jongen merkt dat zo’n procedure bij PLAN Brabant nog in ontwikkeling is, waarin hij een mooie uitdaging voor zichzelf ziet als coördinator. Zijn doel is om mensen uit de vergadering te laten stappen met het gevoel dat ze recht hebben gedaan aan de jonge talenten en dat ze goede, inhoudelijke gesprekken over die makers hebben gevoerd.

Hoe heeft Jongen zelf zijn talenten ontwikkeld? ‘Dat heb ik niet heel bewust gedaan. Vanuit mijn studie Cultuurwetenschappen ben ik heel analytisch opgeleid en ben daardoor goed in observeren en interdisciplinair denken. Verder denk ik dat ik vanuit mijn ervaring als studieloopbaanbegeleiding een goed luisterend oor heb. En ik werk graag samen met geëngageerde mensen. Dat is eigenlijk geen talent, maar ik vind het wel heel belangrijk!’

Vanaf 1 januari 2024 is Sander Jongen de nieuwe PLAN coördinator. Hij volgt daarmee de gewaardeerde Patrice Matthee op die afgelopen najaar als programmamanager educatie in de Bibliotheek Schiedam aan de slag ging. 

 


Ontmoet de makers

Anthony van Gog laat de materialiteit van het lichaam spreken
PLAN

‘Dit is precies wat ik zoek,’ dacht Anthony van Gog toen hij danser Evangelos Biskas zag bewegen. ‘Hij heeft een hele elastische manier van bewegen,’ vertelt Van Gog. ‘Er zit een extreme kracht in zijn bewegingen, maar ook soepelheid en elasticiteit. Als een soort tornado kan hij zijn lichaam door de ruimte gooien.’

Interview met Anthony van Gog voor PLAN Talentontwikkeling Brabant.
Tekst: Mina Etemad

Biskas bleek de perfecte danser voor Van Gogs nieuwe voorstelling crowdkill. Met de performance wil Van Gog zoeken naar een manier om de materialiteit van het lichaam opnieuw te laten spreken. Dat klinkt vaag, maar wat een lichaam doet of voelt kun je nou eenmaal moeilijk in woorden vatten. Dit is duidelijk een voorstelling die je moet ervaren.

Als je in de zaal zit, begeef je je in een cirkel, met om je heen een aantal speakers. Daardoorheen zijn vooral bastonen goed te horen en jij als publiek zit middenin het geluid. In het midden, waar Biskas danst, bevinden zich vier microfoons, die de geluiden van zijn bewegingen opvangen. Van Gog: ‘We proberen zijn aanwezigheid in geluid voelbaar te maken bij het publiek. Zodat je haast in zijn lichaam duikt en daarmee in een soort ambiguïteit terechtkomt. Zit je in zijn lichaam, of erbuiten? Kijk je naar iemand of voel je zelf iets in je lichaam?’

Bastonen
In één scène laat Biskas bijvoorbeeld zijn ledematen op de grond vallen. Door de zorgvuldig geplaatste speakers en de geluidsvormgeving van Boris de Klerk, vult de ruimte zich met de klanken en trilt helemaal. Langzaamaan hoor je de geluiden die Biskas’ lichaam maakt intensiveren. ‘Daardoor lijkt het alsof alle botten in dat lichaam over elkaar heen gaan,’ licht Van Gog toe. ‘Alsof je ze bijna hoort breken. Op een bepaalde manier word je zo op je eigen materialiteit teruggeworpen.’

De speakers zetten vooral de bastonen sterk aan, wat intens kan zijn voor je lichaam, maar ook aangenaam of meditatief, aldus Van Gog. Tijdens een onderzoekspresentatie in mei liepen de reacties van het publiek dan ook uiteen. Sommigen vonden het rustgevend; een vrouw zei dat het voelde alsof ze haar baby weer in haar buik had. Anderen vonden het verschrikkelijk, te gewelddadig zelfs, en wilden haast de ruimte ontvluchten. Van Gog vindt beide reacties interessant: ‘Iets vervelends hoeven we niet als slecht te zien. Het is ook goed om in het onaangename te blijven.’

Hyperventilatie
Voor crowdkill heeft Van Gog ook geput uit zijn eigen lichaam, toen hij tijdens het vooronderzoek in zijn eentje in de studio was. Hij bewoog en filmde dat, om de beelden vervolgens te bekijken. Daarbij merkte hij op dat hij zijn spieren vaak aanspande, zijn lichaam reageerde ergens op. Die reactie komt terug in de voorstelling: ‘Naast fluïde bewegingen werkt Evangelos ook veel met spierspanning.’

Wat het precies is waar Van Gogs lichaam met het aanspannen van de spieren op reageerde, dat doet er voor hem niet toe – hij probeert niet de oorzaak van de spanning met dans weg te nemen. Eerder werk van hem had wel dat effect, al was dat niet zijn inzet. Samen met Maarten Heijnens maakte hij een veertig minuten durende ademhalingscompositie over hyperventilatie, Breathing Piece. Door Van Gog inzichtelijk maakte hoe het lichaam reageerde op een hyperventilatieaanval, heeft hij er zelf geen last meer van.

Zijn laatste werk is Heartscore uit 2021, ook met eerdergenoemde Maarten Heijnens. Daarin benaderden ze het lichaam ook op een biologische manier doordat hun hartslagen instrumenten waren. In zijn nieuwe voorstelling laat Van Gog de biologie van het lichaam los. ‘Nu wil ik de mystiek behouden.’

Van Gog studeerde af aan de performance opleiding van de Toneelacademie Maastricht en doet nu een master filosofie aan de Universiteit van Antwerpen. Een discipline waarin taal en analyseren heel belangrijk is, heel anders dan zijn werk op de vloer. ‘Wanneer de filosofie over het lichaam spreekt, schiet het eigenlijk voorbij aan datgene waar het over wil spreken. Het lichaam heeft geen woorden, maar is gewoon het lichaam.’

Crowdkill
Om één woord nader te analyseren: wat betekent de titel van het stuk, crowdkill? ‘Een crowdkiller is een figuur uit de moshpitscene. Hij zit niet in de moshpit, maar bevindt zich aan de rand ervan. Daar danst hij op een chaotische, haast gewelddadige manier waardoor hij het publiek soms raakt.’

Van Gog is niet zozeer geïnteresseerd in de subcultuur van de moshpit, maar is wel gefascineerd door de bewegingsstijl. ‘Er zit een bepaalde overlap tussen hoe een crowdkiller beweegt en hoe Evangelos dat doet. Hun lichamen raken in een wervelwind. Als je naar ze kijkt wil je mee in de stroming. Maar iets houdt je tegen, je durft het niet helemaal.’

Wie weet wat er met je gebeurt als je naar Biskas kijkt in crowdkill. Misschien vind je het rustgevend of meditatief, maar net zo goed kun je iets onaangenaams beleven, waar je het aangename in kunt proberen te zoeken.

Foto: Renate Beense


Ontmoet de makers

De harmonieuze en schurende klanken van King Sisters
PLAN

Bij Joske, Annelie en Marthe Koning thuis werd er tijdens hun jeugd heel vaak gezongen. Zo vaak dat er, om de chaos te beteugelen, een regel kwam: aan tafel mocht geen zang meer klinken. Maar zo eens in de maand gold het tegenovergestelde, dan moest juist alles wat ze aan die ontbijttafel zeiden gezongen worden. Nu vormen de zussen Collectief King Sisters, met één belangrijk bindend element: zang.

Interview met Collectief King Sisters voor PLAN Talentontwikkeling Brabant
Tekst: Mina Etemad

Die scène aan de ontbijttafel schetst het gezin van de drie zusters af als een gezellig en creatief geheel. Maar de zussen schelen telkens 3,5 jaar, dus tegen de tijd dat Joske (de oudste) uit huis ging op haar achttiende, was Marthe elf. Hun belevingswerelden lagen daardoor ver uit elkaar. Joske: ‘We waren zeker geen grote Von Trapp-familie zoals uit The Sound of Music. Maar zulke momenten aan de keukentafel vormden ons wel.’

Daarnaast kent hun familie – zoals elke andere familie – breuken en scheuren, die terug te zien zijn in hun voorstellingen. Joske: ‘We pogen een collectief te vormen terwijl we individuen zijn met elk ons eigen verhaal en onze eigen boog binnen de familiegeschiedenis. In ons werk zie je hoe we elkaar volgen, of juist tegenkleuren.’ Ze vertrekken daarbij niet vanuit het autobiografische, maar vertalen die familiedynamieken naar een abstract niveau waarin klank het belangrijkste medium is.

In hun voorstellingen zoeken de zussen bijvoorbeeld in klankimprovisaties en -experimenten naar de relatie tussen harmonie en conflict. Ze maken daarbij ook gebruik van de ruimte en hoe ze ten opzichte van elkaar staan, welke ruimte ze innemen en welke ruimte er tussen hen staat. Al drie voorstellingen hebben ze kunnen maken, met een Best of Fringe Award voor Song of the Sisters in 2018.

Muziek is altijd een verbindende factor geweest tussen hen. Hun vader had weliswaar natuurkunde gestudeerd, maar had een atypische muziekverzameling met onder andere minimal muziek uit de jaren tachtig, jazz en hedendaagse muziek met intense drumpartijen. Marthe: ‘Dan was je huiswerk aan het maken en dacht je: pap, kan die herrie alsjeblieft uit?’ Ze lacht: ‘Nu ben ik ouder en merk ik dat ik diezelfde muziek zelf ook opzet want dan ontspan ik zo lekker.’ De zussen luisteren veel naar dezelfde artiesten: Nina Hagen, Laurie Anderson, Joni Mitchell, Nina Simone en Meredith Monk.

Ondanks die gedeelde achtergrond en muzieksmaak, zijn de drie zussen elk in een ander vak geschoold: Joske is actrice, Marthe is performancekunstenaar en Annelie is zangeres. In het collectief brengen ze die disciplines samen en breiden daarmee ook hun individuele vaardigheden of interesses uit. Annelie, die als enige niet van een theateropleiding komt, doet bijvoorbeeld momenteel een master theater aan de Toneelacademie Maastricht: ‘Daarin onderzoek ik onder andere de ruimte tussen de performer en het publiek.’ Ze focust zich op de momenten tussen nummers door waarop je als zanger het publiek toespreekt. ‘Dat zijn momenten waarop je eigenlijk heel dichtbij het publiek kunt komen, maar waar voor mij ook mijn grootste ongemak zit.’ Juist dat ongemak is voor haar een gevoel om uit te diepen.



Ja-nee-koor

Als collectief onderzoeken ze eveneens die relatie tussen performers en het publiek en vragen zich af of ze die afstand kunnen verkleinen. Rebuilding a Voice, een a capella gezongen voorstelling, eindigt er bijvoorbeeld mee dat het publiek een koor wordt en meedoet. ‘Dan zijn wij niet meer de enigen die muziek zenden’, aldus Joske. Het idee voor dat koor ontstond vanuit Marthe, die tijdens een voorbereidingsdag voor Rebuilding A Voice een ja-nee-koor had gemaakt met een publiek. ‘Sommigen moesten ja zingen, anderen nee. Dat zijn tegenstellingen, maar ik liet die twee woorden samenklinken vanuit het idee dat als je een tegenovergestelde mening hebt, je alsnog kunt samenkomen in klank.’ Annelie vult aan: ‘In die voorstelling deden we een poging een meerstemmige maatschappij te creëren.’ Joske: ‘We leven in een tijd waarin er niet meer één overheersend wereldbeeld is, maar waarin er allerlei wereldbeelden naast elkaar bestaan. Dat ja-nee-koor was een abstractie of versimpeling van die pluriformiteit. Uiteindelijk kreeg iedereen in het publiek een eigen klank en werd dat een kakofonisch koor van meerstemmigheid.’

Die meerstemmigheid zullen ze in hun komende voorstellingen eveneens opzoeken. In hun eerstvolgende werk nemen ze hun familiedynamiek nog eens kritisch onder de loep, met als belangrijke bron de muzikale spelletjes uit hun jeugd. Ze vertrekken vanuit close harmony-zang, een meerstemmige zangstijl waarbij de verschillende stemmen elkaar volgen en weinig afstand tot elkaar hebben, maar waarbij er ook dissonantie is. Joske: ‘Er zit harmonie en schuring tussen de tonen, net zoals tussen de verschillende disciplines die wij beoefenen, maar dus ook tussen ons als zussen.’

Ook zijn Annelie, Marthe en Joske benieuwd of het publiek deel van het collectief kan worden, en ze introduceren een nieuw element in de voorstelling. ‘In onze vorige voorstellingen raakten we elkaar niet aan,’ zegt Joske. ‘Nu willen we onderzoeken wat aanraking betekent of losmaakt.’ En ook daarin is harmonie te vinden, evenals schuring: ‘Door een aanraking krijg je informatie mee over de ander, bijvoorbeeld of diegene je volgt, of juist kracht geeft of leidt.’

Foto’s: copyright PLAN-portret Collectief King Sisters door Bas de Brouwer.


Ontmoet de makers
Francesca Lazzeri / Wild Vlees
Meer weten over Francesca Lazzeri / Wild Vlees?

Interview met Plankton in NRC

01 oktober 2024

Op 9 september ging de nieuwste voorstelling van Plankton in première. ‘ Er rent een berg voorbij’ toert t/m januari 2025 langs de theaters. NRC..

Lees verder..

Binnenkort

Close to Harmony (Belgische première)

King Sisters
KIEM Festival
Oostende (BE)

PEEKABOO

Maxime Dreesen

untitled subs

Anthony van Gog
Seasoning Fall
United Cowboys, Eindhoven

Motus Sonus

Alesya Dobysh
Seasoning Fall
United Cowboys, Eindhoven

PEEKABOO

Maxime Dreesen
Bekijk de hele agenda

Broedplaatsen

In de broedplaatsen kunnen makers hun eerste stappen zetten en zichtbaar maken. Tegelijkertijd is het een kennismaking tussen een maker en partner(s), op basis waarvan een lange(re) samenwerking tot stand kan komen. Er zijn broedplaatsen in Breda, Tilburg, ‘s-Hertogenbosch en Eindhoven.

Partners

In PLAN werken de volgende producenten, podia én festivals samen: Festival Cement, Theaterfestival Boulevard, DansBrabant, Het Zuidelijk Toneel, Festival Circolo, De Nieuwe Vorst, Podium Bloos, Parktheater Eindhoven, United Cowboys, Theater Artemis en de Verkadefabriek. Lees hieronder meer over de werking van elke partner of klik door naar ieders website.